Τις περιπτώσεις εννέα ατόμων που εμφάνισαν προβλήματα όρασης, όπως δυσλειτουργία στα αιμοφόρα αγγεία γύρω από το οπτικό νεύρο του ματιού, μετά τη λήψη ενός GLP-1, ινσουλινοεκκριτικού φαρμάκου για τη διαχείριση του διαβήτη και την απώλεια βάρους, εξέτασαν οι επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο.
Στο πλαίσιο της «έκρηξης» της χρήσης φαρμάκων GLP-1 για την απώλεια βάρους, έχουν καταγραφεί -μεταξύ άλλων- περιπτώσεις προβλημάτων όρασης, αλλά οι ερευνητές δεν γνωρίζουν με βεβαιότητα αν τα προβλήματα έχουν πρoκληθεί από τα φάρμακα ή από τα υποκείμενα προβλήματα υγείας.
«Προσπαθούμε να διευκρινίσουμε αν η λήψη αυτών των φαρμάκων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο», δήλωσε η συν-συγγραφέας της μελέτης, νευρο-οφθαλμίατρος και καθηγήτρια νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο, Δρ. Norah Lincoff.
Η μελέτη επικεντρώθηκε σε εννέα ασθενείς, 50 έως 60 ετών, οι οποίοι λάμβαναν GLP-1, όπως σεμαγλουτίδη (Wegovy/Ozempic) και τιρζεπατίδη (Mounjaro/Zepbound).
Επτά από τους εννέα ασθενείς εμφάνισαν μια κατάσταση γνωστή ως πρόσθια ισχαιμική οπτική νευροπάθεια. Αυτό συμβαίνει όταν τα αιμοφόρα αγγεία αδυνατούν να παρέχουν αρκετό αίμα στο οπτικό νεύρο, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για την όραση. H βλάβη του νεύρου μπορεί να οδηγήσει σε ξαφνική και μόνιμη μερική απώλεια της όρασης.
Ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επικεφαλής του Κέντρου Οφθαλμολογίας John A. Moran, στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, Δρ. Bradley Katz, παρατήρησε για πρώτη φορά το πρόβλημα σε έναν ασθενή που παρουσίασε ξαφνική και ανώδυνη απώλεια όρασης στο ένα μάτι μετά την έναρξη της σεμαγλουτίδης.
Ο ασθενής διέκοψε για λίγο τη χρήση του φαρμάκου, αλλά όταν συνέχισε να το παίρνει, σημειώθηκε απώλεια όρασης στο άλλο μάτι.
Ο Katz ρώτησε άλλους οφθαλμιάτρους αν είχαν παρατηρήσει κάτι παρόμοιο στους ασθενείς τους. Αυτό οδήγησε σε εννέα αναφορές περιπτώσεων που περιγράφονται στη νέα μελέτη.
Ενώ επτά από τους εννέα ασθενείς φαίνεται να είχαν πρόσθια ισχαιμική οπτική νευροπάθεια, ένας άλλος ασθενής είχε αναπτύξει εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, μετά τη λήψη ενός GLP-1. Ένας άλλος ανέπτυξε θηλίτιδα, φλεγμονή της κεφαλής του οπτικού νεύρου.
Σπάνιες περιπτώσεις πρόσθιας ισχαιμικής οπτικής νευροπάθειας έχουν συνδεθεί στο παρελθόν με τη χρήση φαρμάκων για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας και των ακανόνιστων καρδιακών παλμών.
Από την άλλη, κοινές χρόνιες παθήσεις, όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις ή η παχυσαρκία, είναι γνωστό ότι επίσης συμβάλλουν στην εμφάνιση προβλημάτων όρασης. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι και οι εννέα ασθενείς έπαιρναν GLP-1 επειδή ήταν παχύσαρκοι ή διαβητικοί.
Δεν είναι σαφές αν τα προβλήματα όρασης συνδέονταν με τη χρήση ενός GLP-1 ή με κάποια από τις υποκείμενες παθήσεις, δήλωσαν οι ερευνητές.
Είναι επίσης πιθανό, σε σπάνιες περιπτώσεις, οι ξαφνικές, απότομες μειώσεις των επιπέδων σακχάρου στο αίμα που προκαλούν τα GLP-1 φάρμακα, να κάνουν πιο ευάλωτη την όραση, δήλωσε η Lincoff.
«Αυξάνουν λοιπόν αυτά τα φάρμακα τον κίνδυνο για ένα επεισόδιο απώλειας όρασης; Το μήνυμα προς τους ασθενείς είναι ότι συνεχίζουμε να διερευνούμε αν αυτά τα φάρμακα τούς θέτουν σε υψηλότερο κίνδυνο ισχαιμικής βλάβης του οπτικού νεύρου», λέει η Lincoff.
Όσον αφορά τους γιατρούς, συμβουλεύει: «Εάν ένας ασθενής που λαμβάνει ένα από αυτά τα φάρμακα σας τηλεφωνήσει και σας πει ότι υπάρχει θόλωση ή απώλεια όρασης, ζητήστε του να δει οφθαλμίατρο το συντομότερο δυνατό. Μην περιμένετε. Ίσως πρόκειται για μια διακύμανση της γλυκόζης ή μπορεί να είναι κάτι πιο σοβαρό».
Όποιος λαμβάνει ήδη GLP-1 δεν πρέπει να πανικοβάλλεται, λένε οι ερευνητές. Οι περιπτώσεις προβλημάτων όρασης που συνδέονται με τα φάρμακα είναι πολύ σπάνιες, αλλά αν προκύψουν προβλήματα, επικοινωνήστε με το γιατρό σας.
ΠΗΓΗ:
https://jamanetwork.com/journals/jamaophthalmology/article-abstract/2829326
Αποποίηση ευθύνης
Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη. Όλες οι πληροφορίες παρέχονται στους αναγνώστες από επαγγελματίες υγείας, αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση το περιεχόμενο αυτό να υποκαταστήσει την εξατομικευμένη ιατρική συμβουλή, διάγνωση, πρόγνωση ή θεραπεία.
