Παθήσεις Ωχράς Κηλίδας: Θεραπευτική καινοτομία που δίνει λύση (!)

Η ωχρά κηλίδα είναι η κεντρική περιοχή του βυθού του οφθαλμού. Εκεί συγκεντρώνονται οι ακτίνες του φωτός για να έχουμε την ευκρινή όραση. Διαβάζουμε, οδηγούμε και βλέπουμε τηλεόραση, αλλά και τα χρώματα των αντικειμένων, χάρη στην ωχρά κηλίδα.

Η ωχρά κηλίδα, λοιπόν, δεν είναι πάθηση, όπως πολλοί πιστεύουν. Υπάρχουν, όμως, πολλές παθήσεις της ωχράς κηλίδας. Αυτές τις χωρίζουμε σε κατηγορίες με διάφορα κριτήρια. Ίσως το πλέον σημαντικό κριτήριο είναι η παρουσία υγρού-οιδήματος.

Οι εξιδρωματικές ωχροπάθειες είναι αυτές που κυρίως μπορούν να θεραπευτούν. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι η συλλογή υγρού στον αμφιβληστροειδή, υπό μορφή κύστεων ή υγρού κάτω από τον αμφιβληστροειδή.

Οι συνηθέστερες παθήσεις που προκαλούν εξιδρωματικές ωχροπάθειες είναι πρωτίστως οι αγγειακές. Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι με διαφορά η πρώτη αγγειακή αιτία που προκαλεί οίδημα στην ωχρά κηλίδα. Δευτερευόντως, οι θρομβώσεις των φλεβικών αγγείων του αμφιβληστροειδούς μπορούν να προκαλέσουν οίδημα ωχρά κηλίδας.

Στις ηλικίες άνω των 60 ετών, επίσης, η κυριότερη αιτία εξιδρωματικής βλάβης στην ωχρά είναι η ηλικιακή εκφύλιση της ωχράς, μάλιστα, αυτή του υγρού τύπου.

Η θεραπεία των παθήσεων αυτών είναι, πρωτίστως, οι ενδοϋαλοειδικές ενέσεις αντιαγγειογενετικών παραγόντων (anti-VEGF). Οι παράγοντες αυτοί έχουν την ιδιότητα να καταστέλλουν τον σχηματισμό παθολογικών αγγείων και να προκαλούν απορρόφηση του οιδήματος. Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν φέρει επανάσταση στη θεραπεία των παθήσεων της ωχράς κηλίδας. Ωστόσο, οι θεραπείες αυτές δεν αποτελούν «πανάκεια», αφού υπάρχει ένα ποσοστό ασθενών μέχρι και 20-25% που δεν ανταποκρίνονται καλά. Οι ασθενείς αυτοί χρειάζονται πολύ συχνά θεραπεία ή η θεραπεία έχει φτωχό αποτέλεσμα.

Το ενδοϋαλοειδικό εμφύτευμα κορτιζόνης είναι μια πρόσφατη καινοτομία για τη θεραπεία αυτών των δύσκολων και ανθεκτικών επιπτώσεων. Η διαφορά απο τις ενδοϋαλοειδικές ενέσεις ή εγχύσεις είναι στη φυσική του σύσταση, όπου το εμφύτευμα είναι στερεό σαν μικροσκοπική ράβδος, ενώ οι εγχύσεις είναι υγρό διάλυμα.

Το συνηθέστερα χρησιμοποιούμενο ενδοϋαλοειδικό εμφύτευμα κορτιζόνης είναι αυτό της δεξαμεθαζόνης. Οι επίσημες ενδείξεις του είναι οι ακόλουθες τρεις:

Το διαβητικό οίδημα της ωχράς κηλίδας

Το οίδημα από απόφραξη φλέβας αμφιβληστροειδούς

Το οίδημα ωχράς κηλίδας λόγω αυτοάνοσης, ιδιοπαθούς μή λοιμώδους ραγοειδίτιδας

Το ενδοϋαλοειδικό εμφύτευμα κορτιζόνης απαιτεί ειδική τεχνική εμφύτευσης και είναι σε μορφή προγεμισμένης ειδικής συσκευής-σύριγγας. Η τεχνική εμφύτευσης απαιτεί τοπική αναισθησία με σταγόνες και η διάρκειά της είναι συνολικά ολιγόλεπτη. Το εμφύτευμα μετά την εμφύτευση στην οπίσθια κοιλότητα του οφθαλμού (υαλοειδές ή υαλώδες σώμα) διασπάται αργά, εντός 3-4 μηνών, και απελευθερώνεται έτσι η δραστική του ουσία, η δεξαμεθαζόνη.

Το φάρμακο και η εμφύτευσή του είναι σχετικά αρκετά ασφαλή, με μόνες πιθανές παρενέργειες την αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης και την πρόκληση σε βάθος χρόνου καταρράκτη. Όσον αφορά την πίεση, συνήθως η αύξηση που προκαλεί είναι μικρή και διαχειρίσιμη, συνήθως με τοπικές αντιγλαυκωματικές σταγόνες.

Ιδιαίτερη σημασία έχει το διαβητικό οίδημα της ωχράς, γιατί οι διαβητικοί ασθενείς είναι η μεγάλη πλειοψηφία των ενδείξεων. Η θεραπεία με αντιαγγειογενετικούς παράγοντες (ενέσεις anti-VEGF) είναι η θεραπεία πρώτης εκλογής, αλλά αυτή απαιτεί συνήθως πολλές εγχύσεις σε βάθος χρόνου για να είναι αποτελεσματική. Με το ενδοϋαλοειδικό εμφύτευμα κορτιζόνης επιτυγχάνεται πολύ καλό αποτέλεσμα θεραπευτικά, με σαφώς λιγότερες ενέσεις.

Το ίδιο ισχύει και για την θρόμβωση φλέβας αμφιβληστροειδούς με οίδημα ωχράς κηλίδας. Σε αρκετές απο αυτές τις περιπτώσεις το οίδημα κάνει συχνές υποτροπές, με αποτέλεσμα οι ασθενείς να χρειάζονται για 2-3 χρόνια τουλάχιστον συχνές ενέσεις anti-VEGF. Με το εμφύτευμα κορτιζόνης οι θεραπείες είναι σαφώς λιγότερες και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Εκτός από την άνεση των ασθενών, να αποφεύγουν πολλές επισκέψεις και θεραπείες, η ελάττωση των υποτροπών ίσως βοηθά την ωχρά κηλίδα να έχει καλύτερη ανατομική αποκατάσταση και ενδεχομένως να προστατεύει από μόνιμες βλάβες.

Για την τελευταία ένδειξη του οιδήματος ωχράς κηλίδας από φλεγμονή ή αλλιώς οπίσθια μη λοιμώδη ραγοειδίτιδα (δεν οφείλεται δηλαδή σε κάποιο μικρόβιο ή ιό αλλά σε αυτοάνοσο νόσημα), το ενδοϋαλοειδικό εμφύτευμα κορτιζόνης εφαρμόζεται κυρίως ως επικουρική θεραπεία αφού οι πάσχοντες ασθενείς λαμβάνουν και ανοσοκατασταλτικά φάρμακα από το στόμα ή υποδόρια ενέσιμα. Στις περιπτώσεις αυτές η κορτιζόνη (στεροειδή) αποτελεί και τη μόνη θεραπευτική επιλογή, ως τοπική θεραπεία για το οίδημα ωχράς κηλίδας.

ΠΗΓΗ

-Αποποίηση ευθύνης

Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη. Όλες οι πληροφορίες παρέχονται στους αναγνώστες από επαγγελματίες υγείας, αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση το περιεχόμενο αυτό να υποκαταστήσει την εξατομικευμένη ιατρική συμβουλή, διάγνωση, πρόγνωση ή θεραπεία.

Ήλιος: Ποιές ώρες της ημέρας είναι πιο επικίνδυνος για τα μάτια μας?? #INVISION #NEWS

Το γνωρίζατε ότι τα μάτια είναι δέκα φορές πιο ευαίσθητα στον ήλιο απ’ ό,τι το δέρμα;

Για πολλούς από εμάς, τα γυαλιά ηλίου είναι περισσότερο αξεσουάρ παρά μέσο προστασίας των ματιών, όμως είναι λάθος να επιλέγουμε ένα φθηνό ζευγάρι γυαλιών μόνο για αισθητικούς λόγους, χωρίς να φροντίσουμε ότι ο φακός παρέχει επαρκή προστασία από την υπεριώδη ακτινοβολία (ακτίνες UVA και UVB).

Οι ακτίνες UV μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονή στον κερατοειδή ή τον επιπεφυκότα του ματιού, οδηγώντας σε παροδική θόλωση της όρασης, ενώ η μακρόχρονη έκθεση στον ήλιο χωρίς γυαλιά συνδέεται με τον αυξημένο κίνδυνο φωτοκερατίτιδας (έγκαυμα του κερατοειδούς).

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι βλάβες των ματιών λόγω του ήλιου είναι σωρευτικές, οπότε τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια έκθεσης στον ήλιο χωρίς προστασία για πολλά χρόνια δεν αποκλείεται να συμβάλουν στην εκδήλωση χρόνιων προβλημάτων, όπως ο καταρράκτης, η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας ή ακόμη και ο καρκίνος του ματιού.

Το ανθρώπινο μάτι διαθέτει έμφυτους μηχανισμούς προστασίας από τον ήλιο. Για παράδειγμα, κλείνουμε ενστικτωδώς τα μάτια μας όταν μας τυφλώνει το φως, ενώ η κόρη του ματιού συστέλλεται τις ώρες έντονης ηλιοφάνειας ώστε να εισέρχεται λιγότερο φως στα μάτια. Επίσης, τα φρύδια και οι βλεφαρίδες παρέχουν ένα βαθμό προστασίας από τον ήλιο.

Αυτοί οι μηχανισμοί προστασίας λειτουργούν λιγότερο αποτελεσματικά όταν οι ακτίνες του ήλιου βρίσκονται σε ευθυγράμμιση με τα μάτια, δηλαδή κατά την ανατολή και κατά τη δύση του ηλίου.

Η πρότυπη οδηγία για μέγιστη προστασία του δέρματος είναι να αποφεύγουμε τον ήλιο όταν βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του, δηλαδή τις μεσημεριανές ώρες. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τα μάτια, αφού μεταξύ 10 το πρωί και 4 το μεσημέρι τα φρύδια παρέχουν «σκιά» στα μάτια και τα προστατεύουν επαρκώς.

ΠΗΓΗ

ΑΥΤΙΣΜΌΣ & ΌΡΑΣΗ (!) - ΟΠΤΟΚΙΝΗΤΙΚΉ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ - #INVISION_NEWS_ALERT (!)

   Ακούγοντας πολλοί άνθρωποι την λέξη «αυτισμός» τρομάζουν και το αντιμετωπίζουν ως ασθένεια. Είναι όμως αλήθεια; Και αν ναι, τι σχέση έχει με την οπτική λειτουργία;

Για να έχουμε μία απάντηση ο καλύτερος τρόπος είναι να αναλύσουμε μερικά δεδομένα.

Μας είναι ήδη γνωστό ότι τα άτομα που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού έχουν μεγάλο αριθμό αισθητηριακών δυσκολιών.

Επίσης γνωρίζουμε ότι μέσω της όρασης όλοι οι άνθρωποι λαμβάνουμε το 80% των πληροφοριών από το περιβάλλον μας. Για το λόγο αυτό η οπτική πλευρά της αισθητηριακής δυσλειτουργίας μπορεί να έχει εκτεταμένες και καταστροφικές συνέπειες.

Είναι αναμφίβολα δύσκολο να κατανοήσουμε το πώς είναι να ζει ένας άνθρωπος σε έναν κόσμο όπου δεν μπορεί να αντιληφθεί πού βρίσκεται, πού βρίσκονται άλλοι άνθρωποι σε σχέση με εκείνον, πού βρίσκονται τα αντικείμενα ή ακόμα και πού τελειώνει το σώμα του και ξεκινά ο έξω κόσμος. Από την κλινική μας εμπειρία τα άτομα που είναι στο φάσμα του αυτισμού έχουν σχεδόν πάντα τέτοιους περιορισμούς.

Η Επίδραση της Όρασης στην Ανάπτυξη του Ανθρώπου

Τα προβλήματα αυτά εκδηλώνονται με διάφορους τρόπους που συχνά δεν είναι προφανείς στον κάθε παρατηρητή. Ας δούμε μερικούς από αυτούς:

Υπερευαισθησία ή υποευαισθησία σε οπτικά ερεθίσματα.

Αυτό εκδηλώνεται είτε αντιδρώντας έντονα αποφεύγοντας το οπτικό ερέθισμα, είτε αγνοώντας το πλήρως.

Κακή οπτοκινητικότητα.

Είναι η μειωμένη ικανότητα να κινούμε τα μάτια για να επεξεργαστούμε το οπτικό περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε.

Τα παιδιά που εντάσσονται στο φάσμα του αυτισμού έχουν κακή οπτοκινητική ικανότητα ενώ συχνά τείνουν να βλέπουν τους άλλους ανθρώπους από τις γωνίες των ματιών τους, όχι επειδή είναι μακριά ή τους προσδίδει καλύτερη ευκρίνεια, αλλά επειδή η μονόφθαλμη όραση έχει περισσότερο νόημα από το να προσπαθούν να ερμηνεύσουν δεδομένα από δύο μάτια που δεν συνεργάζονται.

Κακή χωρική επίγνωση

Η απώλεια προσανατολισμού τους επηρεάζει το οπτικό-αιθουσαίο σύστημα και αισθάνονται σαν να ταλαντεύονται στο δωμάτιο. Φοβισμένοι, αποκρίνονται επιβραδύνοντας, μετατοπίζοντας το σώμα τους προς τα εμπρός ή πίσω, περπατώντας στα δάχτυλα ή κουνώντας τα χέρια τους καθώς περπατούν.

Κακή ενσωμάτωση και συνεργασία με τις άλλες αισθήσεις

Δηλαδή, μπορεί να το θεωρήσουν αδύνατο να βλέπουν άλλους ανθρώπους ενώ συνομιλούν, επειδή δεν μπορούν να επεξεργαστούν ταυτόχρονα οπτικές και ακουστικές πληροφορίες.

Κακή συνεργασία κεντρικής και περιφερικής όρασης

Η συνειδητή μας προσοχή – η κεντρική όραση – εστιάζει μόνο σε ένα μικρό τμήμα (περίπου 6%) του περιβάλλοντος μας, αλλά αυτή η περιορισμένη περιοχή λαμβάνει και στέλνει στον εγκέφαλο μας πάνω από ένα εκατομμύριο πληροφορίες. Το άλλο 94% του οπτικού μας περιβάλλοντος – περιφερική όραση – μεταφέρει λιγότερα σήματα μικρότερης ευκρίνειας, όμως αυτά τα σήματα επεξεργάζονται ταχύτερα και κατευθύνονται σε πολλαπλά μονοπάτια και δομές του εγκεφάλου. Αυτός είναι ο λόγος που καταστεί αναγκαία τη συνεργασία της περιφερικής και της κεντρικής όρασης με σκοπό τη στρέψη του βλέμματος και τη σάρωση του στόχου προσπαθώντας έτσι να αξιολογήσει την κίνηση, το σχήμα, το μέγεθος, το χρώμα, το περίγραμμα και τις λεπτομέρειες των αντικειμένων.

Διαθλαστικά προβλήματα (μυωπία, υπερμετρωπία κ.λπ.)

Μεγάλο μέρος των ανθρώπων που είναι στο φάσμα παρουσιάζει πρόβλημα στην διάθλασή του. Το φαινόμενο αυτό είναι λογικό αν αναλογιστούμε ότι κυρίως η μυωπία και ο αστιγματισμός δεν είναι πάθηση εκ γενετής (εξαιρούνται μερικές περιπτώσεις) αλλά το αποτέλεσμα μιας οπτικής συμπεριφοράς.

Στραβισμός (στροφή του ενός ματιού προς τα μέσα ή προς τα έξω σε σχέση με το άλλο)

Περίπου 3-4% του «φυσιολογικού» πληθυσμού έχουν στραβισμό. Με βάση την πρόσφατες μελέτες , φαίνεται ότι το 21-50% του πληθυσμού στο φάσμα πάσχει από στραβισμό.

Το ερώτημα είναι: “Γιατί είναι τόσο υψηλό το ποσοστό των ατόμων στο φάσμα του αυτισμού με στραβισμό;”

Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση περιλαμβάνει το σύστημα της περιφερικής όρασης και την έλλειψη συντονισμού μεταξύ των ματιών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αμβλυωπία, στραβισμό ή χρήση ενός ματιού για μακρινή και ενός ματιού για κοντινή όραση. Αυτές είναι όλες φυσικές προσαρμογές για να βλέπουμε τον κόσμο μεμονωμένα και επιτρέπουν την αλληλεπίδραση με τον κόσμο με απλοποιημένο ή μειωμένο τρόπο.

Αναλύοντας μόνο τον τομέα της οπτικής λειτουργίας γίνεται αντιληπτό ότι αυτό που συμβαίνει στην αναπτυξιακή διαδικασία ενός ανθρώπου και τον κατατάσσει στο φάσμα του αυτισμού δεν είναι τίποτα περισσότερο από την αναγκαστική προσαρμογή του εγκεφάλου με σκοπό την επιβίωση. «Δεν το παθαίνει…το κάνει». Άρα δεν αναφερόμαστε σε ασθένεια ούτε για αναπηρία, αλλά για αναγκαστική προσαρμογή.

Είναι ζωτικής σημασίας να εντοπίσουμε και να διορθώσουμε τα οπτικά προβλήματα των παιδιών όσο το δυνατόν γρηγορότερα, επειδή αυτά τα προβλήματα έχουν μια μορφή χιονοστιβάδας. Το παιδί που δεν μπορεί να εντοπίσει τον εαυτό του, άλλους ανθρώπους ή αντικείμενα στο χώρο, εστιάζει όλο και περισσότερο προς τα μέσα, χάνοντας κρίσιμη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον.

Όταν διορθώνουμε τα αρχικά οπτικά προβλήματα που εμποδίζουν την ανάπτυξη, μπορούμε στη συνέχεια να επιστρέψουμε και να αναζωπυρώσουμε τα χαμένα αναπτυξιακά στάδια.

ΠΗΓΗ

-Αποποίηση ευθύνης

Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη. Όλες οι πληροφορίες παρέχονται στους αναγνώστες από επαγγελματίες υγείας, αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση το περιεχόμενο αυτό να υποκαταστήσει την εξατομικευμένη ιατρική συμβουλή, διάγνωση, πρόγνωση ή θεραπεία.

ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ & ΟΡΑΣΗ (!) - INVISION NEWS

 Πολλά οφθαλμικά προβλήματα εκδηλώνονται, επιδεινώνονται ή παρουσιάζουν ύφεση κατά τη διάρκεια της κύησης n Για τις αλλαγές, που άλλες φορές είναι ήπιες και παροδικές και υποχωρούν μετά τον τοκετό και άλλες κρύβουν σοβαρά προβλήματα, μιλά ο δρ Αναστάσιος Ι. Κανελλόπουλος

Ηεγκυμοσύνη είναι μία περίοδος αλλαγών για τις οποίες οι περισσότερες γυναίκες είναι έτοιμες - γνωρίζουν καλά πως δυνητικά θα βιώσουν από πρωινές ναυτίες και διακυμάνσεις της ψυχικής διάθεσης μέχρι αιφνίδια λαχτάρα για τα πιο απρόσμενα τρόφιμα, πόνους στη μέση και οιδήματα στα πόδια. Εκείνο που πολλές αγνοούν, όμως, είναι οι αλλαγές που επιφέρει η εγκυμοσύνη στην όραση.

Οι ορμόνες που κατακλύζουν το σώμα επηρεάζουν όλα τα όργανα και τους ιστούς, συμπεριλαμβανομένων των ματιών. Πολλές από τις οφθαλμικές αλλαγές της εγκυμοσύνης είναι ήπιες και παροδικές και υποχωρούν μετά τον τοκετό. Μερικές, ωστόσο, είναι επίμονες και άλλες κρύβουν σοβαρά προβλήματα.

Τι ισχύει για την εκλογική άδεια των εργαζομένων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα

«Οι οφθαλμικές αλλαγές της εγκυμοσύνης είναι πολύ συχνές. Αν και οι περισσότερες είναι καλοήθεις, φυσιολογικές αντιδράσεις στις μεταβολικές, ορμονικές και ανοσολογικές τροποποιήσεις που απαιτούνται για την προσαρμογή του οργανισμού στο αναπτυσσόμενο έμβρυο, υπάρχει ενδεχόμενο να αναπτυχθούν, να επιδεινωθούν ή ακόμα και να υποχωρήσουν ορισμένα σοβαρά προβλήματα στα μάτια», αναφέρει ο δρ Αναστάσιος Ι. Κανελλόπουλος, MD, χειρουργός - οφθαλμίατρος και καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

Οι αλλαγές στα μάτια. Οπως εξηγεί, «σχεδόν όλες οι δομές των ματιών μπορεί να υποστούν αλλαγές στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται τα βλέφαρα, ο επιπεφυκώς, ο κερατοειδής (είναι ο επιφανειακός χιτώνας των ματιών), ο φακός του ματιού, ο αμφιβληστροειδής χιτώνας (βρίσκεται βαθιά μέσα στα μάτια), ακόμα και το οπτικό νεύρο και ο οφθαλμικός βολβός. Η δυσανεξία στους φακούς επαφής, η ξηρότητα στα μάτια και η πτώση και στα δύο βλέφαρα είναι μερικές από τις φυσιολογικές αλλαγές των ματιών που παρατηρούνται συχνά στην εγκυμοσύνη. Ολες είναι παροδικές και υποχωρούν μετά τον τοκετό. Μία άλλη φυσιολογική αλλαγή είναι το χλόασμα ή μέλασμα, δηλαδή η υπερμελάγχρωση (πιο σκούρο χρώμα) στο ένα ή και στα δύο βλέφαρα. Η σκούρα χροιά συχνά υποχωρεί μετά τον τοκετό, αν και μερικές φορές επιμένει για αρκετό καιρό».

Η έγκυος μπορεί επίσης να παρουσιάσει μείωση της πίεσης του υγρού που βρίσκεται στο εσωτερικό του οφθαλμού (ενδοφθάλμια πίεση). «Εάν μία έγκυος πάσχει από γλαύκωμα και παίρνει φάρμακα γι' αυτό, πρέπει να συμβουλευθεί τον οφθαλμίατρό της για να βεβαιωθεί ότι πρέπει να συνεχίσει να τα λαμβάνει», τονίζει ο καθηγητής.

Μπορεί επίσης να υπάρξει θόλωμα της όρασης, που οφείλεται σε αλλαγή του πάχους του κερατοειδούς χιτώνα του ματιού κατά το δεύτερο και το τρίτο τρίμηνο της κυήσεως. Η αύξηση του πάχους του κερατοειδούς οφείλεται στην κατακράτηση υγρών, που είναι συνηθισμένη στην εγκυμοσύνη. Η συνέπεια μπορεί να είναι αλλαγές στη διάθλαση του φωτός και δημιουργία παραμορφωμένων εικόνων, που όμως επανέρχονται στο φυσιολογικό μετά τον τοκετό.

Υπάρχει, ωστόσο, και ενδεχόμενο επιδείνωσης των διαθλαστικών ανωμαλιών, όπως η μυωπία. Η επιδείνωση συχνά επιμένει μετά τον τοκετό, γι' αυτό συνιστάται προληπτικός έλεγχος της όρασης μετά από έναν χρόνο.

Αν εξάλλου αλλάξει το σχήμα του κερατοειδούς, μπορεί να παρατηρηθεί επιδείνωση στον κερατόκωνο (είναι μία εκφυλιστική νόσος του κερατοειδούς, κατά την οποία από σφαιρικός γίνεται κωνικός). Ο κερατόκωνος είναι μία πάθηση που προσβάλλει τους νέους. Συνήθως αρχίζει στην εφηβεία και σταθεροποιείται μετά την ηλικία των 45 ετών. Η επιδείνωσή του στην εγκυμοσύνη μπορεί να επιμείνει μετά την ολοκλήρωσή της.

 

Υπέρταση, διαβήτης. «Στην εγκυμοσύνη μπορεί επίσης να επιδεινωθούν ή να αναπτυχθούν οφθαλμικές εκδηλώσεις που σχετίζονται με υποκείμενα προβλήματα υγείας. Για παράδειγμα, η νόσος Graves (είναι μία μορφή υπερθυρεοειδισμού) συχνά παρουσιάζει επιδείνωση κατά το πρώτο τρίμηνο της κυήσεως, ύφεση στο δεύτερο και τρίτο, και υποτροπή μετά τον τοκετό. Στο διάστημα αυτό μπορεί να παρατηρηθούν οφθαλμικά προβλήματα, όπως πρόπτωση βλεφάρων και εξοφθάλμια μυϊκή παράλυση. Οι ήπιες περιπτώσεις μπορεί απλώς να παρακολουθούνται, αλλά οι μέτριες προς σοβαρές μπορεί να χρειαστούν φαρμακευτική θεραπεία. Αντίστοιχα, στις εγκύους με υπέρταση μπορεί να παρατηρηθούν οφθαλμολογικά συμπτώματα, όπως θόλωμα της όρασης, φωτοψίες (η γυναίκα βλέπει λάμψεις στο οπτικό πεδίο της), σκοτώματα (είναι τα σκοτεινά σημεία στο οπτικό πεδίο) και διπλωπία (η έγκυος βλέπει διπλά είδωλα). Ολ' αυτά τα συμπτώματα είναι ύποπτα για προεκλαμψία, μία επικίνδυνη επιπλοκή της κύησης. Σε τέτοια περίπτωση η έγκυος πρέπει να επικοινωνήσει κατεπειγόντως με τον μαιευτήρα της», επισημαίνει ο κ. Κανελλόπουλος. Υπολογίζεται ότι το 25%-50% των εγκύων με προεκλαμψία έχουν και οφθαλμικές εκδηλώσεις.

Η υπέρταση της κύησης επίσης μπορεί να προκαλέσει προβλήματα βαθιά μέσα στα μάτια, όπως η υπερτασική αμφιβληστροειδοπάθεια και η οπτική νευροπάθεια. Ευτυχώς, αυτά τα προβλήματα συνήθως υποχωρούν όταν αντιμετωπιστεί η υπέρταση.

Προβλήματα στα μάτια μπορεί να δημιουργήσουν και άλλες παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης. Αν, π.χ., μια γυναίκα είχε διαβήτη πριν μείνει έγκυος, είναι πιθανό να πάσχει από διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, δηλαδή από βλάβες στις αρτηρίες του αμφιβληστροειδούς από το αυξημένο σάκχαρο. Η αμφιβληστροειδοπάθεια αυτή μπορεί να επιδεινωθεί γρήγορα στην εγκυμοσύνη. Επομένως, απαιτείται εντατική ρύθμιση του σακχάρου αλλά και της αρτηριακής πίεσης της εγκύου, γιατί συχνά συνυπάρχουν υπέρταση και διαβήτης στην κύηση.

 

 

Παθήσεις που βελτιώνονται

Αντίθετα, στην εγκυμοσύνη μπορεί, όπως προαναφέρθηκε, να βελτιωθεί το γλαύκωμα επειδή μειώνεται η ενδοφθάλμια πίεση. Μπορεί επίσης να βελτιωθεί μία άλλη οφθαλμοπάθεια, που λέγεται μη λοιμώδης ραγοειδίτιδα (είναι φλεγμονή στο μεσαίο στρώμα του ματιού, που ονομάζεται ραγοειδής χιτώνας). Η ραγοειδίτιδα συχνά βελτιώνεται από το δεύτερο τρίμηνο της κύησης και μετά (η χαμηλότερη δραστηριότητα της νόσου συνήθως παρατηρείται στο τρίτο τρίμηνο).

«Οι επιδράσεις της εγκυμοσύνης στην όραση είναι πολλές, οι παραπάνω είναι απλώς ενδεικτικές», καταλήγει ο Α. Κανελλόπουλος. «Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν οι γυναίκες είναι πως πρέπει να ενημερώνουν και τον οφθαλμίατρό τους όταν μάθουν πως εγκυμονούν, ιδιαίτερα αν πάσχουν από υποκείμενα νοσήματα, όπως γλαύκωμα, υπέρταση, διαβήτης, ακόμα και θυρεοειδοπάθεια ή μυωπία. Εκείνος θα τις συμβουλεύσει για τις οφθαλμικές αλλαγές που πρέπει να προσέξουν και κάθε πότε χρειάζονται έλεγχο της όρασής τους. Αν τέλος η έγκυος παρουσιάσει ανησυχητικά συμπτώματα, όπως ευαισθησία στο φως, θόλωμα της όρασης, αύρα γύρω από τα αντικείμενα ή παροδική απώλεια όρασης, πρέπει να συμβουλεύεται αμέσως τον οφθαλμίατρο και τον μαιευτήρα της, μη τυχόν και υποκρύπτουν κάτι σοβαρό».

πηγή

Η προγεννητική έκθεση σε φυτοφάρμακα & οικιακά καθαριστικά, αυξάνουν τον κίνδυνο που σχετίζεται με σπάνιο #καρκίνο των #ματιών στα #παιδιά (!) #INVISION_NEWS

 29 Σεπτεμβρίου 2022) Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο  International Journal of Hygiene and Environmental Health βρίσκει μια συσχέτιση μεταξύ του κινδύνου ρητινοβλαστώματος και της προγεννητικής έκθεσης σε φυτοφάρμακα. Το ρετινοβλάστωμα είναι ένας σπάνιος καρκίνος των ματιών, με πάνω από 200.000 περιπτώσεις στις ΗΠΑ, τα περισσότερα από τα οποία είναι παιδιά κάτω των πέντε ετών. Παρόλο που εμφανίζεται στους απογόνους, αυτός ο καρκίνος συχνά δεν είναι κληρονομικός. Αντίθετα, μια μετάλλαξη στο γονίδιο RB1  κατά την πρώιμη ανάπτυξη στη μήτρα αποσταθεροποιεί και αυξάνει την κυτταρική ανάπτυξη.

  Αν και η αιτιολογία ή η αιτία του παιδικού καρκίνου των ματιών περιλαμβάνει την αλληλεπίδραση πολλαπλών συστατικών όπως ο τρόπος ζωής και η γενετική, τα αναδυόμενα στοιχεία δείχνουν ότι οι περιβαλλοντικοί ρύποι όπως τα φυτοφάρμακα (π.χ. επαγγελματική έκθεση, ατμοσφαιρική ρύπανση, φυτοφάρμακα, διαλύτες, διατροφή κ.λπ.) παίζουν ρόλο στην αιτιολογία της νόσου. Η μόλυνση από φυτοφάρμακα είναι ευρέως διαδεδομένη σε όλα τα οικοσυστήματα και οι χημικές ενώσεις μπορούν να συσσωρευτούν στους ανθρώπινους ιστούς με αποτέλεσμα χρόνιες επιπτώσεις στην υγεία. Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στις επιπτώσεις της έκθεσης σε φυτοφάρμακα, καθώς το αναπτυσσόμενο σώμα τους δεν μπορεί να καταπολεμήσει επαρκώς τις επιπτώσεις της έκθεσης. Ήδη,  μελέτες διαπιστώνουν ότι τα χαμηλά επίπεδα έκθεσης σε φυτοφάρμακα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή της παιδικής ηλικίας προκαλούν δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία από μεταβολικές διαταραχές έως νοητικές και σωματικές αναπηρίες. Ενώ οι ιατρικές εξελίξεις στην επιβίωση ασθενειών είναι πιο εμφανείς στις μέρες μας, ο παιδικός καρκίνος παραμένει η  κύρια αιτία θανάτου  από ασθένεια μεταξύ των παιδιών. Επιπλέον, οι επιζώντες από καρκίνο της παιδικής ηλικίας μπορεί να υποφέρουν από χρόνιες ή μακροχρόνιες επιπλοκές υγείας που μπορεί να είναι απειλητικές για τη ζωή. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς η συσσώρευση και η ταυτόχρονη εμφάνιση φυτοφαρμάκων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο λανθάνουσας νόσου (π.χ. καρκίνοι) μεταξύ των ευάλωτων πληθυσμών, όπως τα παιδιά/βρέφη.

Η συν-συγγραφέας της μελέτης Τζούλια Χεκ, αναπληρώτρια καθηγήτρια επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια του Λος Άντζελες (UCLA), σημειώνει : «Ο παιδικός καρκίνος είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου στα παιδιά, αλλά σε αντίθεση με τους καρκίνους των ενηλίκων, δεν έχουν εντοπιστεί τόσες πολλές αιτίες. Αν και το ρετινοβλάστωμα έχει υψηλά ποσοστά επιβίωσης, τα παιδιά μπορεί να υποφέρουν μακροχρόνιες επιπτώσεις από τη χημειοθεραπεία και την ακτινοβολία…, γι' αυτό είναι σημαντικό να εντοπιστούν οι αιτίες και να δοθεί προτεραιότητα στην πρόληψη».

Η μελέτη αξιολογεί τη συσχέτιση μεταξύ του παιδικού καρκίνου των ματιών και της έκθεσης σε φυτοφάρμακα κατά την προγεννητική ανάπτυξη μέσω της εγγύτητας σε εφαρμογές αγροχημικών φυτοφαρμάκων. Οι ερευνητές αξιολογούν τον κίνδυνο για μονόπλευρο (ένα μάτι) και αμφοτερόπλευρο (και τα δύο μάτια) αμφιβληστροειδοβλάστωμα σε παιδιά ηλικίας πέντε ετών ή μικρότερα χρησιμοποιώντας μια πληθυσμιακή μελέτη περιπτώσεων ελέγχου από το Μητρώο Καρκίνου της Καλιφόρνια. Χρησιμοποιώντας διευθύνσεις που προσδιορίστηκαν από τα πιστοποιητικά γέννησης των συμμετεχόντων, οι ερευνητές εφάρμοσαν αναφορές χρήσης φυτοφαρμάκων και πληροφορίες χρήσης γης σε ένα σύστημα γεωγραφικών πληροφοριών (GIS) για να ανιχνεύσουν συγκεκριμένα φυτοφάρμακα που χρησιμοποιούνται σε απόσταση 4.000 μέτρων από τις κατοικίες. Η προγεννητική έκθεση σε ακεφατικό (οργανοφωσφορικό εντομοκτόνο) και βρωμακίλη (ζιζανιοκτόνο) σχετίζεται με αυξημένο μονόπλευρο κίνδυνο αμφιβληστροειδοβλαστώματος. Ωστόσο, εκτός από το ακεφατικό,

Υπάρχει μια σημαντική επιστημονική σύνδεση μεταξύ φυτοφαρμάκων και καρκίνου καθώς αρκετές μελέτες  συνδέουν τη χρήση και τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων με διάφορους καρκίνους, από επικρατούσες μορφές όπως  ο καρκίνος του μαστού  έως σπάνιες μορφές όπως το νεφροβλάστωμα του καρκίνου του νεφρού  (όγκος του Wilms). Το εξήντα έξι τοις εκατό  όλων των καρκίνων συνδέονται με περιβαλλοντικούς παράγοντες, ειδικά σε επαγγέλματα υψηλής χρήσης χημικών. Εκτός από τους  ισχυρούς  δεσμούς μεταξύ των γεωργικών πρακτικών και των ασθενειών που σχετίζονται με τα φυτοφάρμακα, πάνω από το  65 τοις εκατό  των συνήθως χρησιμοποιούμενων φυτοφαρμάκων για το γκαζόν και  το 70 τοις εκατό  των κοινώς χρησιμοποιούμενων σχολικών φυτοφαρμάκων έχουν  συνδέσμους στον καρκίνο. Αν και η γενική έκθεση σε φυτοφάρμακα μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία στον καρκίνο, η προγεννητική και πρώιμη έκθεση σε περιβαλλοντικές τοξικές ουσίες μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου. 

Πολλές μελέτες δείχνουν ότι η προγεννητική και πρώιμη έκθεση σε περιβαλλοντικές τοξικές ουσίες αυξάνει την ευαισθησία σε ασθένειες. Για δεκαετίες, μελέτες έχουν δείξει από καιρό ότι  η παιδική  και  η ενδομήτρια  έκθεση στο απαγορευμένο από τις ΗΠΑ εντομοκτόνο DDT αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του μαστού αργότερα στη ζωή. Επιπλέον, μια  μελέτη του 2021  διαπιστώνει ότι η προηγούμενη έκθεση της μητέρας στη χημική ένωση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού και καρδιομεταβολικών διαταραχών (π.χ. καρδιακές παθήσεις, παχυσαρκία, διαβήτης) έως και τρεις διαδοχικές γενιές. Ωστόσο, οι μελέτες διαπιστώνουν ότι πολυάριθμα φυτοφάρμακα και χημικές προσμίξεις τρέχουσας χρήσης παίζουν ρόλο σε παρόμοια αποτελέσματα ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του σχηματισμού όγκων του μαστού. Ακόμα και  οικιακά καθαριστικά, πολλά από τα οποία είναι φυτοφάρμακα, μπορεί να αυξήσουν  τον κίνδυνο νεφροβλάστωμα  (καρκίνος νεφρού) και όγκου εγκεφάλου στα παιδιά. Επιπλέον, η μακροχρόνια έκθεση σε οργανοφωσφορικά φυτοφάρμακα (OP)  αυξάνει  τους δυσμενείς κινδύνους για την υγεία και τον καρκίνο, ειδικά μεταξύ των γυναικών. Δεδομένου ότι το DDT και τα υπολείμματα του μεταβολίτη του DDE, τα φυτοφάρμακα τρέχουσας χρήσης και άλλοι χημικοί ρύποι μολύνουν το περιβάλλον, η έκθεση σε αυτά τα χημικά μείγματα μπορεί να  συνεργαστεί  για να αυξήσει την τοξικότητα και τις επιπτώσεις της νόσου.

Αυτή η μελέτη είναι μία από τις πρώτες που εξέτασε τον κίνδυνο για παιδικό ρετινοβλάστωμα με την έκθεση του περιβάλλοντος σε συγκεκριμένα φυτοφάρμακα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Ακριβώς όπως τα θρεπτικά συστατικά μεταφέρονται μεταξύ της μητέρας και του εμβρύου, έτσι είναι και οι χημικές προσμίξεις. Μελέτες διαπιστώνουν ότι  ενώσεις φυτοφαρμάκων στο αίμα της μητέρας μπορούν να μεταφερθούν στο έμβρυο μέσω του ομφάλιου λώρου. Επομένως, η έκθεση σε φυτοφάρμακα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχει επιπτώσεις τόσο στην υγεία της μητέρας όσο και του παιδιού. Αν και υπάρχει έλλειψη κατανόησης του κινδύνου παιδικού καρκίνου από την έκθεση των γονέων σε φυτοφάρμακα μέσω κατοικημένων περιοχών που γειτνιάζουν με εφαρμογές φυτοφαρμάκων, η μελέτη δείχνει ότι η έκθεση των γονέων σε φυτοφάρμακα αυξάνει τον κίνδυνο παιδικού καρκίνου στους απογόνους. Προηγούμενες μελέτες δείχνουν ότι οι γυναίκες που ζουν κοντά σε γεωργικές περιοχές παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά έκθεσης αυξάνουν τον κίνδυνο  γέννησης μωρού με ανωμαλίες. Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα φυτοφάρμακα και οι χημικές προσμείξεις της τρέχουσας και της προηγούμενης χρήσης παίζουν ρόλο σε πολλαπλές ασθένειες και το ποσοστό χρόνιων ασθενειών όπως ο καρκίνος  συνεχίζει να αυξάνεται στις ΗΠΑ και  πρόσθετες μελέτες βρίσκουν ότι αυτές οι ασθένειες προκαλούνται από φυτοφάρμακα , οι υποστηρικτές προτρέπουν το κοινό να αυξηθεί πίεση στις ρυθμιστικές αρχές και τους νομοθέτες να θεσπίσουν ουσιαστικά μέτρα που εξαλείφουν τη χρήση φυτοφαρμάκων και τους κινδύνους.

Αν και οι συντάκτες της μελέτης λένε, «Ο εντοπισμός συγκεκριμένων φυτοφαρμάκων που σχετίζονται με τον καρκίνο είναι το πρώτο βήμα προς την απαγόρευση ή την αντικατάστασή τους με λιγότερο επιβλαβείς επιλογές», η Beyond Pesticides υποστηρίζει ότι μελέτες όπως αυτή βοηθούν στην εξάλειψη της εξάρτησης από φυτοφάρμακα με την υιοθέτηση οργανικών πρακτικών αντί για αλλαγή. σε ένα άλλο φυτοφάρμακο, δημιουργώντας ένα εφέ διαδρόμου. Επιπλέον, πολλά φυτοφάρμακα μπορούν να συνεργαστούν για να αυξήσουν τη σοβαρότητα (συνέργια) των επιπλοκών της υγείας που σχετίζονται με την έκθεση σε χημικές ουσίες. Επομένως, δεν είναι πρακτικό να συσχετίζονται οι κίνδυνοι ασθενειών με τον εντοπισμό ενός μόνο χημικού φυτοφαρμάκου.

Η μελέτη καταλήγει, «Απαιτούνται μελλοντικές μελέτες για να αξιολογηθούν επίσης τα κοινά γεωργικά μείγματα φυτοφαρμάκων και οι επιπτώσεις του μείγματος. Οι συσχετίσεις που παρατηρήσαμε μεταξύ του ρετινοβλαστώματος και της οικιστικής εγγύτητας με εφαρμογές για συγκεκριμένα φυτοφάρμακα έχουν προηγουμένως εγείρει ανησυχίες ως προς την πιθανή καρκινογόνο συνεισφορά τους στον αυξανόμενο όγκο γνώσεων σχετικά με την προγεννητική έκθεση σε φυτοφάρμακα και τους σπάνιους παιδικούς καρκίνους του νευρικού συστήματος. Οι στρατηγικές για τη μείωση της έκθεσης σε όσους ζουν κοντά σε γεωργικά χωράφια θα πρέπει να θεωρούνται ως προστατευτικό μέτρο υγείας».

Παγκοσμίως,  ο καρκίνος  είναι μια από τις κύριες αιτίες θανάτου, με πάνω από οκτώ εκατομμύρια ανθρώπους να υποκύπτουν στην ασθένεια κάθε χρόνο. Συγκεκριμένα,  ο Διεθνής Οργανισμός Έρευνας για τον Καρκίνο  (IARC) προβλέπει αύξηση 67,4 τοις εκατό των νέων περιπτώσεων καρκίνου έως το 2030. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πώς εξωτερικά ερεθίσματα —όπως η περιβαλλοντική ρύπανση από φυτοφάρμακα— μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη καρκίνου για να αποφευχθεί η έκθεση και να μειωθεί η πιθανότητα κινδύνους καρκίνου. Επιπλέον, οι παιδίατροι  συμφωνούν απόλυτα ότι οι έγκυες μητέρες και τα μικρά παιδιά πρέπει να αποφεύγουν την έκθεση σε φυτοφάρμακα κατά τη διάρκεια κρίσιμων περιόδων ανάπτυξης. Οι υποστηρικτές λένε ότι αυτή είναι καλή συμβουλή για τον γενικό πληθυσμό, καθώς οι επιπτώσεις της έκθεσης στα φυτοφάρμακα καλύπτουν ολόκληρο τον πληθυσμό. 

Ευτυχώς,  η αγορά ,  η καλλιέργεια και  η υποστήριξη της οργανικής  διαχείρισης γης μπορεί να μειώσει την ανθρώπινη και περιβαλλοντική μόλυνση από φυτοφάρμακα. Η βιολογική γεωργία έχει πολλά  οφέλη για την υγεία  και  το περιβάλλον  , τα οποία περιορίζουν την ανάγκη για γεωργικές πρακτικές έντασης χημικών. Πολυάριθμες μελέτες διαπιστώνουν ότι  τα επίπεδα μεταβολιτών φυτοφαρμάκων στα ούρα μειώνονται σημαντικά  όταν αλλάζετε σε μια αποκλειστικά βιολογική διατροφή. Επιπλέον, υπάρχουν ευρέως διαθέσιμες  μη παρασιτοκτόνες εναλλακτικές στρατηγικές που επιτρέπουν στις οικογένειες και στους εργαζομένους της γεωργικής βιομηχανίας να εφαρμόζουν αυτές τις μεθόδους για την προώθηση ενός ασφαλούς και υγιούς περιβάλλοντος, ειδικά μεταξύ χημικά ευάλωτων ατόμων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το πόσο τα βιολογικά είναι η σωστή επιλογή τόσο για τους καταναλωτές όσο και για τους αγρότες που καλλιεργούν τα τρόφιμά μας, ανατρέξτε στην ιστοσελίδα Beyond Pesticides στα  Οφέλη για την υγεία της βιολογικής γεωργίας .

Οι μελέτες  σχετικά με τα φυτοφάρμακα και τον καρκίνο βοηθούν τους κυβερνητικούς αξιωματούχους και το κοινό να κατανοήσουν τους υποκείμενους μηχανισμούς που προκαλούν την ασθένεια. Το Beyond Pesticides παρακολουθεί τις πιο πρόσφατες αναφορές για τα φυτοφάρμακα μέσω του  ιστολογίου Daily News  και  της βάσης δεδομένων για τις ασθένειες που προκαλούνται από φυτοφάρμακα (PIDD) . Αυτή η βάση δεδομένων υποστηρίζει την ανάγκη για στρατηγική δράση για την απομάκρυνση από την εξάρτηση από φυτοφάρμακα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις δυσμενείς επιπτώσεις των φυτοφαρμάκων στην ανθρώπινη υγεία, ανατρέξτε στις σελίδες PIDD για τον  καρκίνο , συμπεριλαμβανομένου  του αμφιβληστροειδούς βλαστώματος ,  των γενετικών/εμβρυϊκών ανωμαλιώνκαι άλλες ασθένειες. Επιπλέον, δεδομένου ότι τα φυτοφάρμακα μπορούν να έχουν επιπτώσεις πολλών γενεών στην υγεία μας, μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τους κινδύνους που θέτουν στην υγεία των παιδιών μέσω του   ΠΗΓΗ  https://beyondpesticides.org/dailynewsblog/2022/09/exposure-to-pesticides-in-the-womb-increases-risk-associated-with-rare-eye-cancer-among-children/

-Αποποίηση ευθύνης

Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη. Όλες οι πληροφορίες παρέχονται στους αναγνώστες από επαγγελματίες υγείας, αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση το περιεχόμενο αυτό να υποκαταστήσει την εξατομικευμένη ιατρική συμβουλή, διάγνωση, πρόγνωση ή θεραπεία.

#Optical #InVision -Είναι ο ήλιος εχθρός των ματιών μας?? #Summer #2023

 Πολύς λόγος γίνεται για τις επιπτώσεις του ήλιου στο δέρμα μας, λίγοι όμως συνειδητοποιούν ότι ο ήλιος βλάπτει και τα μάτια μας. Ακόμα λιγότεροι είναι αυτοί που γνωρίζουν ποιες ομάδες κινδυνεύουν περισσότερο από την ηλιακή ακτινοβολία.

Οι γνωστές στους περισσότερους πια UVA και UVB, είναι τύποι υπεριώδους ακτινοβολίας που μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στους οφθαλμούς και την όρασή μας.

Όταν τα μάτια εκτίθενται σε μεγάλες ποσότητες UVA,UVB ακόμα και για μικρό χρονικό διάστημα, μπορεί να αναπτύξουν φωτοκερατίτιδα, μια πολύ ενοχλητική κατάσταση όπου έχει κανείς αίσθημα ξένου σώματος (σκουπιδάκια ή άμμο στα μάτια όπως συνήθως το περιγράφουν οι ασθενείς), έντονη φωτοφοβία και δακρύρροια,ή ακόμα και πόνο στα μάτια.

Η φωτοκερατίτιδα εμφανίζεται αιφνίδια μετά από έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία είτε το καλοκαίρι είτε το χειμώνα (π.χ. στα χιόνια) κι αποτελεί ένα είδος ηλιακού εγκαύματος του κερατοειδούς (του εξωτερικού χιτώνα των ματιών). Αυτός είναι και ο λόγος που όσοι κάνουν solarium (πολύ κακώς για το δέρμα τους) φορούν υποχρεωτικά καλύπτρες στα μάτια. Η φωτοκερατίτιδα είναι μια κατάσταση που χρειάζεται εξέταση και αντιμετώπιση από τον οφθαλμίατρο.

Όσο πιο έντονα και μακροχρόνια διαρκεί η έκθεση των ματιών μας στην ηλιακή ακτινοβολία τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες να βλαφθούν και οι βαθύτερες στιβάδες των οφθαλμών, όπως ο φακός και ο αμφιβληστροειδής χιτώνας. Οι ιατρικές έρευνες έχουν δείξει ότι παθήσεις όπως όγκοι στα βλέφαρα, ο καταρράκτης, η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας και όγκοι του αμφιβληστροειδούς όπως το μελάνωμα, επηρεάζονται και από την υπεριώδη ακτινοβολία.

Για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή δεν γνωρίζουμε πόση ακριβώς έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία χρειάζεται για να προκληθούν βλάβες στα μάτια, χρειαζόμαστε όλοι, μικροί και μεγάλοι, προστασία με γυαλιά ηλίου και καπέλο. Τα γυαλιά ηλίου πρέπει να είναι καλής ποιότητας, αγορασμένα από κατάστημα οπτικών και όχι από πλανόδιους και το καπέλο φυσικά με μεγάλο γείσο. O συνδυασμός των δύο είναι απαραίτητος, γιατί το μεν καπέλο προστατεύει από τις ακτίνες του ήλιου που πέφτουν κάθετα προς το έδαφος ενώ τα γυαλιά ηλίου απορροφούν την ηλιακή ακτινοβολία που αντανακλάται στις λείες επιφάνειες και φθάνουν στα μάτια υπό γωνία. Η επιφάνεια του νερού αντανακλά έως και 100% της υπεριώδους ακτινοβολίας, η στεγνή άμμος και η άσφαλτος έως 25%,ενώ ακόμη και το γρασίδι αντανακλά ένα μικρό ποσοστό.

 

Υπάρχουν κάποιες πληθυσμιακές ομάδες που είναι ακόμα πιο ευπαθείς στην ηλιακή ακτινοβολία και πρέπει να προστατεύονται επαρκώς.

- Τα μικρά παιδιά πρέπει να φορούν γυαλιά ηλίου και καπέλο όταν βρίσκονται σε υπαίθριους χώρους. Τα παιδιά περνούν περισσότερο χρόνο στο ύπαιθρο παίζοντας και έτσι εκτίθενται σε 3πλάσια ηλιακή ακτινοβολία από τους ενήλικες. Κι όμως οι περισσότεροι γονείς ομολογούν ότι τα παιδιά τους δεν φορούν γυαλιά ηλίου ενώ κάποιοι παραδέχονται ότι δεν φοράνε στα παιδιά τους ούτε καν καπέλο! Τα παιδιά χρειάζονται μεγαλύτερη προστασία επειδή οι φακοί των ματιών τους είναι ανώριμοι και δεν διαθέτουν τα φυσικά φίλτρα που έχουν οι φακοί των ενηλίκων, έτσι ώστε να φιλτράρουν αποτελεσματικά την υπεριώδη ακτινοβολία με αποτέλεσμα αυτή να φθάνει σε υψηλά επίπεδα στις βαθύτερες στιβάδες των ματιών τους. Για τους λόγους αυτούς τα παιδιά από 6 μηνών και πάνω μπορούν και πρέπει να φορούν γυαλιά ηλίου και φυσικά καπέλο.

- Οι άνθρωποι που έχουν υποβληθεί σε επέμβαση καταρράκτη. Κατά την επέμβαση καταρράκτη ο φυσικός φακός του ματιού που έχει θολώσει αντικαθίσταται από έναν διαυγή τεχνητό ενδοφακό. Ο ενδοφακός αυτός δεν απορροφά την υπεριώδη ακτινοβολία όπως ο φυσικός φακός του ματιού,(παρά το γεγονός ότι οι σύγχρονοι ενδοφακοί έχουν αυξημένη απορροφητικότητα σε σχέση με παλαιότερα) γιαυτό και όσοι έχουν χειρουργηθεί για καταρράκτη πρέπει να φορούν γυαλιά ηλίου και καπέλο όταν κυκλοφορούν στον ήλιο.

- Άτομα με ανοιχτόχρωμα μάτια. Τα άτομα αυτά έχουν υψηλότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν κάποιες σπάνιες μορφές καρκίνου που πλήττουν τον ραγοειδή χιτώνα του οφθαλμού, όπως μελανώματα της ίριδας και του χοριοειδούς.

- Ασθενείς που λαμβάνουν θεραπείες με φάρμακα που αυξάνουν την φωτοευαισθησία του δέρματος μπορεί να εμφανίσουν αντίστοιχα φωτοευαισθησία στα μάτια. Αντιβιοτικά όπως οι τετρακυκλίνες, αντισυλληπτικά και φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ψωρίασης είναι κάποια από τα φάρμακα που αυξάνουν την φωτοευαισθησία του σώματος, γι’ αυτό και οι ασθενείς που τα λαμβάνουν πρέπει να προστατεύονται επαρκώς από τον ήλιο.

πηγή

-Αποποίηση ευθύνης

Το περιεχόμενο του παρόντος διαδικτυακού ιστοτόπου δεν αποτελεί και δεν μπορεί να εκληφθεί ως ιατρική συμβουλή, διάγνωση, θεραπεία ή υπόδειξη. Όλες οι πληροφορίες παρέχονται στους αναγνώστες από επαγγελματίες υγείας, αποκλειστικά και μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση το περιεχόμενο αυτό να υποκαταστήσει την εξατομικευμένη ιατρική συμβουλή, διάγνωση, πρόγνωση ή θεραπεία.